ətiacı

ətiacı
sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam. – Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım. . Ə. M.. <Gülzar> çox hövsələsiz və ətiacı z. olmuşdu. İ. Hüseynov. // İs. mənasında. Ətiacının biridir.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • qanıacı — sif. dan. Ətiacı, zəhəndə, hər şeyin ziddinə gedən, acı danışan. Qanıacı adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ətiacılıq — is. Ətiacı adamın hərəkəti, xasiyyəti. Ətiacılıq etmək. – Gah <Hüseyni> hər kəsə yazığı gələn, qarışqanı belə incitməkdən çəkinən bir rəhmdil olur, gah da bir anda anlaşılmaz bir ətiacılıq edirdi. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əzvay — is. 1. bot. Qalın ətli və xətvari yarpaqları olan, təbabətdə işlədilən çoxillik ot bitki; aloe. Əzvay çoxillik tropik və ya subtropik bitkilərdən olub, yoğun, uzun və kənarı diş diş (tikanlı) ətli yarpaqlara malikdir. R. Əliyev. 2. Bu bitkinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”